Wpływ suplementów diety, węgla aktywowanego i chlorofiliny miedzi na wydalanie trimetyloaminy z moczem u japońskich pacjentów z trimetyloaminurią

 

Wpływ suplementów diety, węgla aktywowanego i chlorofiliny miedzi na wydalanie trimetyloaminy z moczem u japońskich pacjentów z trimetyloaminurią 

 

Trimetyloaminuria (TMAU) to zaburzenie metaboliczne charakteryzujące się niezdolnością do utleniania i przekształcania pochodzącej z pożywienia trimetyloaminy (TMA) w N-tlenek trimetyloaminy (TMAO). Zaburzenie to zostało stosunkowo dobrze udokumentowane w populacjach europejskich i północnoamerykańskich, ale nie pojawiły się żadne raporty dotyczące pacjentów w Japonii. Zidentyfikowaliśmy siedem Japończyków, którzy wykazywali niską zdolność metaboliczną do przekształcania TMA w jego bezwonny metabolit, TMAO. Zdolność metaboliczna, określona przez stężenie TMAO wydalanego z moczem podzielone przez stężenie TMA i stężenie TMAO, u tych siedmiu osób wahała się od 70 do 90%. W przeciwieństwie do tego, nie zbadano zdrowych osób kontrolnych z mniej niż 95% zdolności metabolicznej do przekształcania TMA w TMAO. Spożycie w diecie węgla drzewnego (łącznie 1.5 g węgla drzewnego dziennie przez 10 dni) zmniejszyło stężenie wolnego TMA w moczu i zwiększyło stężenie TMAO do wartości prawidłowych podczas podawania węgla drzewnego. Chlorofilina miedzi (łącznie 180 mg dziennie przez 3 tygodnie) była również skuteczna w zmniejszaniu stężenia wolnego TMA w moczu i zwiększaniu TMAO do stężeń występujących u zdrowych osób. U badanych osób z TMAU działanie chlorofiliny miedzi wydawało się trwać dłużej (tj. kilka tygodni) niż w przypadku węgla aktywowanego. Wyniki sugerują, że dzienne spożycie węgla drzewnego i / lub chlorofiliny miedzi może mieć znaczący wpływ na poprawę jakości życia osób cierpiących na TMAU.

Tekst oryginalny:

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15043988

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Trimetyloaminuria reagująca na ryboflawinę u pacjenta z homocystynurią podczas leczenia betainą (Nieprzyjemny zapach ciała mimo mycia)

Potencjalne nowe przyczyny zaburzenia zapachowego TMAU