Wpływ suplementów diety, węgla aktywowanego i chlorofiliny miedzi na wydalanie trimetyloaminy z moczem u japońskich pacjentów z trimetyloaminurią
Wpływ suplementów diety, węgla aktywowanego i chlorofiliny miedzi na wydalanie trimetyloaminy z moczem u japońskich pacjentów z trimetyloaminurią
Trimetyloaminuria
(TMAU) to zaburzenie metaboliczne charakteryzujące się niezdolnością do
utleniania i przekształcania pochodzącej z pożywienia trimetyloaminy
(TMA) w N-tlenek trimetyloaminy (TMAO). Zaburzenie to zostało stosunkowo
dobrze udokumentowane w populacjach europejskich i
północnoamerykańskich, ale nie pojawiły się żadne raporty dotyczące
pacjentów w Japonii. Zidentyfikowaliśmy siedem Japończyków, którzy
wykazywali niską zdolność metaboliczną do przekształcania TMA w jego
bezwonny metabolit, TMAO. Zdolność metaboliczna, określona przez
stężenie TMAO wydalanego z moczem podzielone przez stężenie TMA i
stężenie TMAO, u tych siedmiu osób wahała się od 70 do 90%. W
przeciwieństwie do tego, nie zbadano zdrowych osób kontrolnych z mniej
niż 95% zdolności metabolicznej do przekształcania TMA w TMAO. Spożycie w
diecie węgla drzewnego (łącznie 1.5 g węgla drzewnego dziennie przez 10
dni) zmniejszyło stężenie wolnego TMA w moczu i zwiększyło stężenie
TMAO do wartości prawidłowych podczas podawania węgla drzewnego.
Chlorofilina miedzi (łącznie 180 mg dziennie przez 3 tygodnie) była
również skuteczna w zmniejszaniu stężenia wolnego TMA w moczu i
zwiększaniu TMAO do stężeń występujących u zdrowych osób. U badanych
osób z TMAU działanie chlorofiliny miedzi wydawało się trwać dłużej (tj. kilka tygodni) niż w przypadku węgla aktywowanego. Wyniki sugerują, że
dzienne spożycie węgla drzewnego i / lub chlorofiliny miedzi może mieć
znaczący wpływ na poprawę jakości życia osób cierpiących na
TMAU.
Tekst oryginalny:
Komentarze
Prześlij komentarz